adv. etim. v. ğeğeren.
1. poletno, živahno. B (s. v. agiliter … vmetelno … ğeğerno … hitro … z berzem sim i tam obračańem … obartno, prothyme; ğeğerno). Zapaze sluge svoje poglavniki domom dohajajuče ğeğerno gizdavo. Gašp I, 571.
2. srčano, junački, odvažno. B (s. v. excitate, prognariter; ğeğerno), J (s. v. generose). S. mučeniki vse ove pregone veselo i ğeğerno … podnašaju. Gašp III, 201. Zagledavši pako jeden veliki ogeń, kajti su dobro vsi bili oboružni, ğeğerno tam prez straha išli jesu. Zriń 31.
