adj. (sg. N V f. bistrička, D f. -e, A f. -u, L n. -om).
1. koji se odnosi na Mariju Bistricu, mjesto u Hrvatskom zagorju poznato po hodočašću. Kipu onomu lepa cirkva je zezidana gde je i vezda pobožnost spodobna bistričke, dapače i lauretanske. Mul pos 594. Si sfruštani i zbulani kaj šmerčete bez nosa, bistričkih bogcov procesija bosa. Krl 9.
2. u svezama kao dio vlastitog imena,Marija Bistrička, Majka Božja Bistrička marijansko svetište u Mariji Bistrici. Osebujne milošče … pri čudnovitom kipu Marie Bistričke više vre let se skažuju. Berke I. Pomozi nam Bog i Majka Božja Bistrička. Vil 21.
