| blesikańe | n (sg. N blesikańe, G -a) gl. im. od blesikati; sijevanje munja; usp. bleskańe 1, blisikańe, bliskańe 1, lampańe, lisikańe 2, sivańe, strelańe, zasijańe. H (s. v. ), B (s. v. fulgur … blesikańe … svetlost; blesikańe), J (s. v. fulguratio … blesikańe … lesikańe … bleskańe, fulgurator … bleskobahor … ki iz blesikańa bahori), P (s. v. fulgetrum … blesk … oblesk … blesikańe … blesikavica 16). Černi oblaki … strahotnum germļavicum, blesikańem nagel i gusti dežğ z tučum … nad varašem zlevahu. Nadaž 39. |
