| coprati | impf. (inf. coprati; prez. sg. 1. copram, 3. -a; pridj. akt. sg. m. copral, f. -a, pl. f. -e; pridj. pas. sg. m. copran; ptc. prez. coprajuč) njem. zaubern; prema narodnom vjerovanju tajnim silama utjecati na ljude i prirodu, vračati, čarati, vještičiti; gatati, proricati i sl.; usp. bahoriti, bajati, čarati, gatati, gonetati, gonotati. B (s. v. excanto; copram, copran), J (s. v. fascino, decanto, effascino, excanto, incanto). Po križeputju [je] hodila i coprala. Starine 25, 8. Premislemo nismo li kada … koga coprati ali šatrati vučili. Mulih prod 8. Vu okolici vsi su ga radi imeli, čeprem občinsko je se glasilo da on coprati i vrage zaklińati zna. Lovr derž 30. |
