| farbar | m (sg. N farbar, pl. G -ov) njem. Färber; bojar, bojač, ličilac; usp. farbalec, farbaš, farbavec, farbitel. B (s. v. coloratus, flammearius, molochinarius, spadicarius, tinctor), J (s. v. infector), X (s. v. facio). Färber, bojač … farbar. Mat gram 287. |