| barjaktar | m (sg. D barjaktaru, A -a, pl. N -i) etim. v. barjak; onaj koji nosi zastavu, stjegonoša; usp. banderaš. Tu Juranič … doskoči …vsu karv hiteč barjaktaru stoči. Zrinski 142. Za njimi pak vu tamjanskoj pari tri ajngela kak barjaktari. Krl 38. |
| bark | m v. brk. |
| barka | f (sg. N barka, G -e, D -e Zagr I, 579, Švag I, 144, -i Gašp III, 249, A -u, L -e 9, -i 4, I -om Hiž kniž 243, -um Zagr I, 441, pl. NA -e, G -ih, -i 2, L -ah, I -ami) tal. barca; isto što ladja. H (s. v. ), B (s. v. aplustre, arca … 4. barka … korabļa s naznakom da je dalm.,barka Noe … korablja Noemova s naznakom da je dalm. liae, malus; barka s uputom na ladja, dno suda, glavar), P (s. v. biremis 974, lintearius 794, miles classiarius 374, pirata 302). Zvuna lağe one velike ali barke Noemove vsi potonuše. Vram post A, 165 a. Nutar do barke na ke se je po morju odvezel sprovodil ga je. Habd ad 510. Železna mačka brani jednu barku na morju. Zagr I, 499. Knez Albert mornarski [je] zastavnik na c. kraļ. barki. Danica (1842) 49. |
| barkar | m (sg. N barkar, G -a) etim. v. barka; vozač barke, brodar, lađar. P (s. v. naupegus 989). |
| barkati | (se) impf. v. brkati (se). |
| barlog | m v. brlog. |
| barnabita | m (pl. N barnabite, G barnabit) redovnik jednoga reda s. Pavla, nazvanog po milanskoj crkvi posvećenoj svetomu Barnabi. Neizbrojeni pako i prečudni je broj ove vojske obodvojega spola, kakti … barnabite, karmelite … uršulinke. Gašp IV, 187. |
| barnabitanski | adj. koji se odnosi na barnabita. Iz kojeh [duhovneh redov] potlam … red … barnabitanski … i drugeh več redov van je ispeļano. Gašp III, 609. |
| barnast | adj. mađ. barna taman, tamnosmeđ. B (s. v. fuscus). |
| barok | m (sg. G baroka) njem. Barock; umjetnički stil barok. Kapela iz baroka pod lipom punom hlada. Domj kraj 4. |
